Kerst eind jaren 40
Barbar Stijnwijck showt in de film Christmas in Connecticut een behoorlijk goed beeld van Kerst in Amerika rond 1945. Dit is een echte kerstfilm uit de vintage jaren 40 voor vintage liefhebbers. De bolero’s en de zwarte pencil dresses zijn niet van het doek te slaan, net als de witte bloesjes met ruches en natuurlijk helemaal in kerstsfeer: wit met een bontrandje of glimmend zwart met pareltjes. Dus wie nog op wat kerst inspiratie zit te wachten moet deze film echt even gaan kijken, liefst nog voor Kerstmis.
Romantische jaren 40 film van Warner Bros
Wie nog nooit een vintage film heeft gezien, doet er goed aan met Kerst er eentje te gaan bekijken. Liefst in een filmhuis, met het ratelen van de ouderwetse spoel op de achtergrond, maar in ieder geval op een groot wit doek in de geborgenheid van het anoniem samen zijn met andere liefhebbers van vintage romantiek en vooral vintage kleding! Net als alle hollywood films is het een romantisch komedie, waarin de hoofdrol speelster een vrijgezelle columniste is die stukjes schrijft voor een lokale krant. Uiteraard komt aan dit vrijgezellen bestaan een einde wanneer ze een etentje moet organiseren voor een winnaar van een wedstrijd van dezelfde krant. Want hoewel ze schrijft over haar leven als huismoeder met twee kinderen die de sterren van de hemel kookt, is ze dus in het ware leven vrijgezel, kan niet koken en heeft van baby’s geen flauw benul. Merry Christmas everybody!
Hilarische jaren 40 romantiek
Juist datgene wat ik vroeger zo vreselijk vond aan de films die ik voorgeschoteld kreeg in de 60 jaren, is nu gewoon prachtig om te zien. De heftige klassieke filmmuziek en de beelden, niet alleen van het interieur maar nog meer van de jurken en de hoedjes van de hoofdpersonen doen me denken aan de vergeelde portretjes van mijn moeder, en grootmoeder en overgrootmoeder. De kapsels, met de krul in de pony die ik destijds hopeloos ouderwets vond, zijn nu weer pittig en fris. Bovenal zijn de gezichtjes zo mooi glad en fris en de lippen zo mooi rood geverfd en gewelfd. Of zie ik het verkeerd? Hadden de dames toen ook rimpels en werden ze ook dicht geplamuurd om eruit te zien als sterren? Het was immers de goeie, ouwe tijd, een tijd waarin botox nog niet bestond en chirurgen zich uitsluitend bezig hielden met het herstellen van zieke mensen en kapotte ledematen in plaats van met het verbouwen van gezichten alleen om dat mooier te maken.
Het masker van de jaren 2015
Hoewel een facelift op 50 jarige leeftijd misschien niet echt meer onderwerp is van discussie, is dat tegenwoordig blijkbaar op 29 jarige leeftijd wel. Vooral als je hierdoor onherkenbaar wordt Jolanthe, of was dat de bedoeling? Had je geen zin in een interview en heb je je stand in gestuurd naar Jeroen met een latex masker zodat jij in alle rust van je vakantie in een warm oord kon genieten? Ik las tenminste laatst dat het steeds gebruikelijker wordt voor boeven op zich zelf een masker aan te meten waarmee ze op de foto lijken van een gestolen ID kaart. Maar dat kosten duizenden guldens. Niet weg gelegd voor de gewone vrouw, maar ik denk dat jij dat er wel voor over had. Had Jeroen aar eventjes met een lantaarntje in je ogen geschenen dan hadden we geweten of je echt was of dat het iemand was met een masker. Eigenlijk best wel een leuk motief voor een film, de klassieker van 2015, over 40 jaar