De slag om de klerewereld

Bio-katoen is in, maar waar vind je het en wie maakt er kleren van? De VPRO-documentaireserie ‘De Slag om de Klerewereld’, begin 2015, heeft de belangstelling voor verantwoord gemaakte kleding gelukkig verder doen toenemen. En de schandalen hopen zich op. Gifblauw uit de jeans, kleren gemaakt door onderbetaalde kinderhanden, broeken van katoen die nog stijf staan van de bestrijdingsmiddelen. De consument is het een beetje zat. Maar wat zijn de alternatieven als je niet zo gecharmeerd bent van een overal van bio-katoen en toch als milievriendelijke vrouw een leuk gala- jurkje wilt aantrekken zonder wakker te hoeven liggen?

Wolle truitje ook niet zo leuk

Wol lijkt een fantastisch natuurproduct dat ook nog op milieuvriendelijke wijze geteeld kan worden. Helaas kleeft er een luchtje aan. Wist je bijvoorbeeld dat wol meestal uit Australië komt en dat de dieren daar absoluut niet diervriendelijk behandeld worden? De schapen worden gefokt in intensieve, grootschalige bedrijven waarbij het noodzakelijk is de dieren te castreren en de starten af te hakken, net als hier bij varkens gebeurt in de intensieve veehouderij. Dichterbij huis is de wol meestal een bijproduct van de vleesindustrie waarbij de dieren toch aardig wat hormonen en antibiotica te verstouwen krijgen.

Bio- katoen uit Turkije

Veel producenten in de kledingindustrie zijn overgestapt naar katoen dichter bij huis. Dat klinkt beter, want beter te controleren. En zo worden Turkije en Hongarije vaak aangeprezen als milieuvriendelijk en duurzaam alternatief. Inmiddels blijkt dat in Turkije kinderarbeid doodnormaal is, dus het zou me niet verbazen wanneer dat in Hongarije ook het geval is. Gelukkig zijn ze in India inmiddels ook bewuster geworden van de vele nadelen van het gebruik van gif bij de teelt van katoen. Het is juist daar dat de meeste bio-katoen nu geteeld wordt.

Zijde van zielige rupsen

Ai, ook de zijde kous moet eraan geloven. Tenminste toen ik las dat de rupsen op grote schaal gekweekt worden en daarna, wanneer ze gaan verpoppen en een zijdecoconnetje maken, levend worden gekookt. Maar er bestaat inmiddels wel een goede variant, de “peace silk” waarbij de rupsen rustig mogen verpoppen tot vlinders, waarna de coconnetjes pas worden geoogst, en er dus geen rupsen hoeven te worden gedood. Helaas is de kwaliteit van deze zijde minder zodat ze in de fashion industrie nauwelijks wordt gebruikt. Gat in de markt voor ons, milieubewuste maar fashion beluste vrouwen?

Leren schoenen ook al niet koosjer

Ook met schoenen als pumps en slippers, armbandjes en andere accessoires is het opletten geblazen wanneer ze van leer gemaakt zijn. Het meeste leer kan alleen gemaakt worden met behulp van veel chemicaliën die vaak nog gewoon terecht komen in zee en ook bestaat de leerindustrie in de lage lonen landen voornamelijk bij de gratie van kinderarbeid. Ook de dieren worden niet echt goed behandeld. In India, waar koeien nota bene heilig zijn, blijken er illegale fabrieken te bestaan die de beesten levend villen. En de producenten van nep UGGS zijn beschuldigd vanwege het feit dat ze voor het leer Ragoon honden (wasbeerhondjes die alleen in Azië voorkomen).

Schone alternatieven

Zijn er dan geen materialen waar geen bloed aankleeft? Gelukkig wel. Denk daarbij aan imitatie zijde, kunstleer en kunst suède, niet van echt te onderscheiden en veel makkelijker te onderhouden. Linnen, rubber en hennep zijn goede, schone materialen voor schoenen. Er wordt ook geëxperimenteerd met het kweken van leer in het laboratorium, zeg maar net zoiets als de kunst biefstuk die helaas niet echt goed werd ontvangen. De techniek staat voor niets en bepaalt onze schone toekomst, hoop ik!